De week begonnen met een heerlijk ontbijtje. Maandag is voor mij nog weekend, dus dan mag het van mezelf.

Ik had nog een tartelette over, maar ik kwam erachter dat de fluf een beetje slap was geworden.

Ik heb er daarom wat slagroom doorgedaan en dat opgeklopt en dat was me toch lekker. Echt super. Dus ik denk dat ik die er maar inhoud de volgende keer.

Mijn fietspomp kwam binnen met de post. Ik fiets al tijden op te slappe banden en mijn oude fietspomp was stuk. Steeds maar niet een nieuwe gekocht en elke keer als ik dan ergens hard vanaf ging met de fiets bedenken “o ja, ik moet mijn banden oppompen”.

Ik ging dus direct mijn banden oppompen. Maar dat ging niet helemaal lekker dus de nieuwe pomp lag al bijna in de sloot grmph. Maar met geduld, een bril op, een hulplijn inschakelen en wat nader onderzoek kom je een heel eind.

Je begrijpt het was alweer een tijd geleden dat ik mijn banden had opgepompt.

In de avond stond er voor mij iets bijzonders op het programma, namelijk een Insta Live.

Dat had ik nog nooit gedaan en ik vond het rete-spannend en tegelijkertijd ook superleuk. Ik begon stipt om 20.00 uur en er waren al meteen mensen in de “uitzending”, dus ik zat niet in de ruimte te lullen.

Nadat ik de topics had behandeld was er ruimte voor vragen. Eerst dacht ik even dat niemand iets had, maar toen kwam het toch echt los. Ik heb ruim driekwartier allerlei vragen zitten beantwoorden.

Echt zo’n leuke interactie en goede vragen. Het was top! Dit ga ik waarschijnlijk wel vaker doen.

Maar goed, toen werd het toch weer dinsdag en moest er weer gewerkt worden. Helaas was ik zondag wakker geworden met een verrekte spier in mijn kuit en het leek me daarom niet verstandig om op hakken te gaan lopen. Dus ik hield mijn gympen (forenzenschoenen) maar aan voor de zekerheid.

Verder geen bijzondere dag, gewoon werk… Bij thuiskomst lagen er twee pakjes op me te wachten. Ten eerste nieuwe ketostrips. Altijd fijn.

En ten tweede droppoeder!

Dat had ik gezien bij een andere Instagramgebruiker en vroeg ernaar. En zij is zo lief geweest om een potje mijn kant op te sturen.

En het is me toch lekker. Het smaakt naar salmiak. Uiteraard zit er suiker in. Wel 386 gram koolhydraten op 100 gram poeder. Dus kun je nagaan hoeveel!

Maar goed, in het potje zit slechts 25 gram én je gebruikt maar een snufje per keer. Als je je in kan houden.

Het grappige is, als je de deksel opendraait zit er een folietje op om de poeder te beschermen en daar staat op: “Good luck saving some for later”. En inderdaad, het is verslavend.

Ik had van mijn collega ook nog wat lekkers meegekregen. Zij had pesto gemaakt van het loof van wortels, radijs, basilicum en peterselie.

Guess what ik ging eten? Natuurlijk pasta pesto met uitgebakken spekjes en pijnboompitten. En uiteraard de pesto. Mjomjomjom, echt superlekker! Dat mag mijn collega vaker voor me meenemen.

Woensdag wilde ik toch weer proberen op hakken te lopen, maar niet meteen mijn hoogste. Ik heb daarom een setje kleding aangedaan die past bij mijn hakken van 6 cm hoog.

Ik moet zeggen, dat viel me niet tegen. Omdat ik elke werkdag echt wel ruimschoots aan mijn 10 duizend stappen kom heb ik het er gister aardig uitgelopen. Morgen dan maar mijn hoge hakken proberen.

Vlak na thuiskomst werd ik gebeld door mijn ex dat het niet zo goed gaat met één van de katten: Indy. Zij wordt steeds belaagd door de jongste kat. Die wil gewoon spelen, maar daar is zij niet van gediend.

Inmiddels heeft het de vorm aangenomen dat Indy zich opschuilt en van de stress een plek in haar nek heeft opengekrabd en dat wordt steeds erger.

We besloten dat Indy per direct terugkomt naar mij.

Probleem is alleen dat Indy en Maartje niet zo heel goed met elkaar gaan, dus dat er dan weer stress bij de andere kat(ten) ontstaat omdat Indy weer terug is.

Na een rustige nacht en na geconstateerd te hebben dat de katten zich hebben gedragen en er geen bloed aan de muur zat, ben ik donderdag weer op tijd naar mijn werk vertrokken, waar ik dit keer ging proberen om op 8cm te lopen.

Ik voel mijn kuit nog wel maar, het gaat prima op hakken. Ik voel het alleen nog als ik de trap af loop. That’s it. Maar goed, het domineert wel inmiddels mijn hele week zo.

’s Avonds thuis lekker pizza gegeten. Ik had een pizzabodem van fatheaddeeg ingevroren om te kijken of dat dan nog lekker is. En ja, het is prima. Je doet de toppings naar keuze erop. Dan 8 minuutjes in de oven en smullen maar. Heerlijk!

Indy komt al een beetje bij. Ze is naar buiten gegaan, voor haar bekend terrein en ging op de schuur van de buren zitten. Daar zat ze om 23:00 uur nog steeds en ze kwam niet naar binnen, maar ik ging toch echt slapen.

Ze staat nog geprogrammeerd in het kattenluikje dus ze komt vanzelf wel binnen. Hoop ik… toch?

Het eerste wat ik deed vrijdag toen de wekker ging was natuurlijk checken of Indy binnen was en ja hoor, die lag lekker op haar poef te slapen. Weten we dat ook weer.

Ik vond dat ik wel aan casual Friday mocht doen dus lekker een spijkerbroek en sandaaltjes. Toch die kuit een beetje rust geven.

Het was gewoon een werkdag als anders. Geen bijzonderheden. Helaas geen pauze kunnen houden op het dakterras, maar dat komt hoop ik wel weer.

Bij thuiskomst even mijn ketonen meten. Die zaten op 1,4 mmol/L en dat is helemaal super. Zeker ook omdat mijn glucose op 5,2 mmol/L zat, want dat maakt een GKI van 3,7.

En dat betekent weer dat ik goed bezig ben met mijn overall gezondheid en dat ik aan het afvallen ben. Top dus!

Ik heb mijn vasten gebroken met kaas en ben daarna gaan nadenken wat ik nou zou gaan eten. Nou, dat duurde even… Pas tegen half acht ben ik gaan koken.

Ik kreeg ineens een brain wave, namelijk dat ik nog een pakje Halloumi in de koelkast had liggen.

Halloumi is een traditionele, ongerijpte Cypriotische geitenkaas. Dus geen Arabische kaas zoals de naam wellicht doet vermoeden.

Het is in ieder geval heel veelzijdig om mee te koken.

Het is wat taaier, dus je moet er wel van houden, maar je kunt er alle kanten mee op. Het smelt namelijk niet zoals bij gewone kaas. Bij de AH heb je ook meerdere varianten dus nog meer mogelijkheden.

Ik heb deze keer de halloumi in stukjes gesneden en geroerbakt samen met paprika en bosui.

Ondertussen pasta gekookt en toen dat klaar was pesto erdoorheen gedaan en het halloumi-mengsel. Ik heb weer zitten smullen. Nog nooit op deze manier gemaakt, maar dit bevalt me wel, dus waarschijnlijk zal ik deze combi nog wel een keer zo maken.

De zaterdag begon wat minder.

Wat ik al vreesde is uitgekomen. De andere katten hebben stress. Er was in de gang gepiest. Maar niet door de kat van wie ik het verwacht had. Het was Joep, de meest sociale kat van allen, en niet Maartje, de meest gevoelige kat van allen.

Alhoewel ik natuurlijk not amused was, kan dat beest er ook niets aan doen.

Het is nogal wat om je huis ineens weer te moeten delen. Helemaal omdat de balans en energie zo goed was. Katten voelen dat ook.

Want zowel Maartje als Joep laten veel relaxter gedrag zien sinds mijn ex en ook drie katten weg zijn. Het is echt opvallend wat een gedragsverandering, in positieve zin dus, dit heeft teweeggebracht.

Dit geeft dan toch weer een kink in de kabel.

Maar goed, misschien was het even éénmalig. De rangorde moet weer even vastgesteld worden. Voor de rest merk ik namelijk weinig aan zowel Joep als Maartje, want ze komen gewoon op schoot, vragen aandacht en doen niet anders dan anders.

Omdat het weekend is ben ik begonnen met een kokoslatte mét droppoeder. Zooo lekker.

Verder was het een rustig dagje. Wel nog voor de lunch amandelmeel crackers gemaakt die ik belegd heb met gerookte zalm. In de avond niet veel gedaan en niet veel gegeten.

Zondagochtend zat ik met mijn koffie op de bank en warempel, daar kwam Indy, ze wilde op schoot. Helemaal top. Dat is een goed teken. Ze voelt zich blijkbaar weer thuis.

Om 15:00 uur zat ik al klaar voor de Formule1, maar na een goede start ging dat eigenlijk alleen maar bergafwaarts. Heb het voor de vorm nog uitgekeken, maar ja, de lol was er natuurlijk al een beetje af nadat mijn twee favorieten Max en Daniel er al snel uitlagen.

Aan het einde van de middag ging Indy weer op avontuur.

Ik heb haar de rest van de avond niet meer gezien. Ik denk dat ze tijd aan het inhalen is, want die vijf maanden dat ze bij mijn ex heeft gezeten kon ze niet naar buiten.

Dat deed ze sowieso nooit, maar wellicht heeft ze het toch gemist. Geen idee, want ze kunnen helaas niet met ons praten. Het is gissen.

Voor mijn avondeten had ik quiche gemaakt van left over groenten en gerookte zalm. Dat heb ik mij heerlijk laten smaken en tja, toen was het enerverende weekje weer voorbij.

Thank god eigenlijk! En ik geloof niet eens, maar ik ga voor een nieuwe week, nieuwe ronden, nieuwe kansen!