Gegrilde mozzarella, speculaas mug cake en Shirataki noodles

Gegrilde mozzarella, speculaas mug cake en Shirataki noodles


Van zondag op maandag had ik slecht geslapen omdat Indy vanaf de middag pleite was. De vorige keer zat ze op het schuurdak van de buren, maar nu zag ik haar echt helemaal nergens. Dat vond ik toch wel zorgelijk.

Maar goed, toen ik om 6:30u voor de zoveelste keer naar beneden kwam om te kijken of ze er was, lag ze gewoon op haar poef. Ik hoef me dus geen zorgen te maken. Pffiieeuuww.

Maandag kreeg ik dan eindelijk mijn nieuwe raam. 

Het oude raam is zo lek als een mandje. Ooit gebeurd met een blikseminslag. Het begon met een klein plekje, maar in de loop van een paar jaar had ik matglas gekregen.

Ik kan nu weer onbelemmerd naar buiten kijken.

In de middag heb ik gegrilde mozzarella gemaakt. 

Dit zag ik al eens voorbijkomen op Instagram, maar nu vond ik het tijd om het ook eens te proberen.

Je hebt slechts twee ingrediënten nodig: mozzarella en geduld!

En geduld is niet mijn sterkste kant, maar het is me toch gelukt. 

De truc is om hem op het juiste moment te flippen en het dan goed in de gaten te blijven houden, want je wilt dat het tegelijkertijd knapperig van buiten is en smeuïg van binnen.

En dat was gelukt. Hij is echt superlekker. Het duurt wel even, maar het is een heerlijke snack tussendoor.

In de avond had ik het simpel gehouden: een worstje en een stukje left over quiche.

Op televisie kwam de film Top Gun. Nou, dat was lang geleden! Echt jeugdsentiment, dus ik besloot hem te kijken. 

Ik had op Instagram een poll gehouden met de vraag of men ook Top Gun ging kijken: “ja: uit jeugdsentiment” of “nee: watte?”. 

Wat denk je dat de meeste stemmen kreeg? Watte dus! En ook met overtuiging hè, niet een paar ofzo. Ze wisten niet wat Top Gun was!

Aaahhrrggg, ik word geloof ik oud.  

Maar goed, op naar dinsdag! 

Ik had totaal geen zin om te werken en was eigenlijk de hele dag een beetje chagrijnig. De dinsdag is zeg maar mijn maandag. 

Heb een heerlijk weekend gehad en wilde eigenlijk dat ie nog even langer door ging.

Bij thuiskomst heb ik mezelf heerlijk verwend met Wagyuburgers.

Dat vind ik zo lekker. Ik eet het niet vaak, omdat ik het luxe wil houden voor mezelf. Om de waardering hoog te houden zeg maar.

Ik had er lekker sperziebonen bij gedaan en wat uitgebakken spek en vervolgens bestrooid met wat hennepzaad. Ik heb heerlijk zitten smullen.

En als toetje, omdat ik zo’n %&$#@ dag had gehad een bak met chocolademousse, slagroom, chocoladesaus en een chocolat break van Atkins. Zoooo lekker!

Op woensdag was ik pas om 8:45u op het werk. Normaal ben ik er al voor half negen. En wat denk je, ik moest nog steeds het alarm eraf halen. Er was gewoon nog niemand op kantoor!

Ik vind het maar raar hoor. Het lijkt wel een gewoonte te worden dat de meeste mensen pas rond 10:00u binnen komen schijten.

Bij thuiskomst had ik gekke ketowaarden na een dag vasten.

Dat had ik gister ook al. Ik ben het niet gewend dat na het vasten de ketonen onder de 1 mmol/L zitten. Het is niet erg, maar omdat zeg maar de gouden regel is dat als je ketonen wilt aanmaken je niet moet eten. Dat is zeg maar de makkelijkste manier: gewoon niet eten.

En dat doe je dus feitelijk met vasten dus hoe kan het dan zo laag zijn?

Nou ja goed, er is geen man over boord, zit gewoon keurig in ketose, dus lekker eten klaargemaakt.

Ik had crispy champignons uit de oven gemaakt.

Echt superlekker. Je paneert ze feitelijk met amandelmeel, zonnebloempitmeel, Parmezaanse kaas en ook nog wat kruiden. Dan dus in de oven en smullen maar.

Donderdag kroop Indy ’s ochtends vroeg al bij me en aan haar blik in haar ogen was duidelijk te zien dat het goed met haar gaat. Ze kijkt helder en blij uit haar ogen. Dat doet me echt goed!

Maar wat een schijtweer donderdag zeg. Blegh!

Gewoon de hele dag regen en ik moest zelfs op de terugweg mijn regenpak weer eens aan. Heb d’r altijd zo’n hekel aan. Eerst aanpellen en dan weer die natte zooi afpellen. Bah!

Door deze natte dag, had ik zin in warm brood. Maar brood is natuurlijk niet echt keto dus besloot ik mijn fathead bolletjes te bakken.

Dat is niet zomaar klaar, want je moet het deeg ook nog even laten rusten in de koelkast en het moet 25 minuten in de oven.

Maar als het klaar is, dan is het smullen. Ik had er brie op gedaan met wat pesto en pijnboompitjes. Heerlijk.

Ik heb ook twee bolletjes in de vriezer gedaan. Eens kijken wat het doet nadat het ontdooid is. Hoop dat ze nog lekker zijn dan, want dan ga ik een keer een voorraadje maken, zodat ik altijd wat voor de grijp heb.

Oooohhh en daar was dan eindelijk vrijdag! De laatste dag van de week!

Ik had hier erg naar uitgekeken. Het was niet echt mijn week. Hmmm, vorige week ook al niet… bedenk ik mij nu…

Anyway, in de middag heb ik lekker een latte gehaald bij de Bagels & Beans. Altijd weer een feestje. Want ja als ik er dan koolhydraten in stop dan wil ik er ook wel van genieten. 

Het is tig keer beter dan de latte op het werk. En daar zitten net zoveel koolhydraten in. Alleen ja dat is gratis en de B&B moet je voor betalen. Maarrrr, dat is het meer dan waard!

Bij thuiskomst heb ik eerst weer mijn waarden gemeten. Ik had feitelijk niet gevast, want koffie, maar mijn waarden waren weer 0,9.

Net als de vorige dagen. Wel consistent, dat dan weer wel. Alleen mijn glucose fluctueert een beetje waardoor mijn GKI ook fluctueert.

Ik had in de loop van de week al een klein beetje zitten speuren op internet hoe het nou kan dat je na vasten tóch met lage ketonen zit.

Er is nog geen onomstotelijk bewijs, maar het lijkt erop dat mijn lichaam gewoon heel efficiënt met de ketonen omgaat. Ze worden als het ware opgegeten en er worden alleen maar genoeg ketonen aangemaakt die ik ook gebruik.

Dit wordt fat-burning efficiency genoemd.

En dat kan wel kloppen. Ik vind het in ieder geval logisch klinken. Want om 23:00 uur, ongeveer 3 uur nadat ik voor het laatst iets in mijn mond gestopt heb, ging ik nog een keer meten.

Mijn ketonen waren 1,9 mmol/L, mijn glucose was 5,3 en dat maakte een GKI van 2,8, wat echt perfect is!

Mijn ketonen c.q. energie is weer aangevuld en mijn lichaam kan dat vervolgens weer verbruiken.

Ik ben dus nu op alle fronten een heel efficiënte vetverbrander geworden.

En met de nadruk op vetverbrander, want ik ben nog steeds aan het afvallen. Twee weken geleden kon ik een oude broek van 15 jaar geleden net aan dicht krijgen, nu gaat hij met gemak dicht. Dus zo snel gaat het.

Zaterdagochtend begon met Indy op schoot, maar ik was vergeten koffie te maken voor mezelf dus heb eerst een uur met de kat op schoot gezeten voordat ik aan mezelf toe kwam, want ze lag zo lekker. Tja…

Ik ben daarna lekker in de tuin gaan zitten met een bakkie koffie terwijl mijn speculaas mug cakes in de oven stonden.

Normaal doe je mug cakes in de magnetron, maar die heb ik niet. En die komt er ook niet. Heb een hekel aan die krengen.

Toen ik na 25 min de ping van de oven hoorde spoedde ik mij naar binnen, heb wel 5 minuten (!)kunnen wachten om de cakejes af te laten koelen…

En hopla op mijn bord met een dot slagroom erbij, nieuw bakkie… én weer de tuin in. Wat een feest!

Speculaas hoort wellicht bij de koude wintermaanden, Sinterklaas enzo, maar echt, geloof me, ook héél goed te doen als je in de zomer in het zonnetje in je tuin zit.

Je hoeft echt niet te wachten tot de feestdagen.

Speculaaskruiden kunnen altijd! En ik heb het braaf bij één mug cakeje kunnen houden. Vond ik wel knap van mezelf.

In de avond had ik niet veel zin om te koken, dus besloot ik een lekker tapasbordje te maken, met droge worst, kaasjes, salami met roomkaas en spekknabbels. Helemaal goed.

Zondag startte ik de dag uiteraard weer met koffie in de tuin. Dit keer wat droppoeder erop gestrooid en heb ik heerlijk zitten genieten van de stilte van de ochtend. Ik hoorde af en toe alleen wat vogels en gezoom van insecten.

Daarna besloot ik voor een upgrade van mijn koffie te gaan, wat zoveel betekende als slagroom op de koffie met wat low carb salty caramelsaus.

En pas later heb ik mij vergrepen aan de laatste speculaas mug cake. Weer met een dot slagroom natuurlijk. Yummie.

In de middag heb ik amandelmeelcrackers gebakken en een blikje rode zalm geprepareerd. De restjes zalm waren voor de katten dus die waren ook weer blij.

En in de avond heb ik Shirataki noodels gegeten. 

Dat zijn noodels gemaakt van de konjac plant. Dat zegt mij verder weinig, maar waar het om draait is dat er dus amper koolhydraten in zitten en geen suiker. Helemaal ketoproof dus.

Ik had ’s middags al wat garnaaltjes laten marineren in wat olie, knoflook en koriander. En ik heb er sperzieboontjes bij gegeten die ik heb laten garen in wat kokosmelk en Thaise curry pasta.

Het was echt een super heerlijk maaltje en het staat zo op tafel.  

Als toetje had ik kokosslagroom gemaakt. Dat was alweer even geleden. Lekker low carb chocoladesaus erover en nog wat kokoschips en het was weer verwennerij.

Ze zeggen wel eens het leven is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen. 

Eigenlijk heb ik een beetje een hekel aan die uitspraak, maar door mijn eten mooi op te maken en er echt iets feestelijks van te maken geniet ik er meer van dan dat ik het zo naar binnen schuif.

Als je alleen voor jezelf kookt heb je de neiging om het makkelijk te houden en gewoon even snel op de bank je eten op te eten, maar ik probeer er altijd aandacht aan te besteden. Hoe makkelijk mijn maaltijd ook is.

Dus mijn tip: maak van elke maaltijd een feestje, dan geniet je meer!

Geef een antwoord