Deze week stond wat minder in het teken van eten en wat meer in het teken van dingen waar ik eigenlijk niet mee bezig wil zijn. In dit geval was het mijn tuin.
Ik had namelijk besloten dat ik op een bepaalde plek in mijn tuin het gras wilde verwijderen en dat er weer stenen voor terug moesten. Zo was het voorheen en zo wil ik het nu weer.
Gras is best gezellig, maar het vraagt veel onderhoud en aangezien er een miljoen katten leven in de buurt, is het ook een favoriete kattenbak.
Ik ben eigenlijk de hele week bezig geweest met dat stomme gras.
Het begon maandag met zoveel mogelijk gras verwijderen. Dat trek je er helaas niet zomaar uit, dus mijn spierballen moest ik flink uitrollen. Tevergeefs overigens, want ik kon ze niet vinden.
En ik moest allerlei gereedschap tevoorschijn halen om me te helpen. Ik moest zelfs met mijn hele gewicht op mijn schep springen om een deuk in sommige stukken gras te kunnen maken.
Dat zijn dan van die momenten dat ik wenste dat ik tóch nog 110 kilo woog, want dat zou meer effect hebben gehad. Maar goed, alle andere nadelen wil ik dan weer niet, dus geen goed plan.
Ik was echter niet voor één gat te vangen en het is me uiteindelijk gelukt om álle graszoden eruit te krijgen.
Grote stukken heb ik op zijn kop gelegd zodat de klei dat eraan zit de komende twee dagen kan drogen in de zon. Op die manier kan er wellicht nog wat grond achterblijven in mijn tuin, zodat ik geen kraters op hoef te vullen.
Ik vond dat ik aan het einde van de dag wel wat lekkers had verdiend, dus heb ik mezelf na het avondeten lekker verwend met een flinke bak mascarpone chocolademousse, met slagroom en twee soorten saus én ook nog een Atkins Endulge (een soort kitkat). Héér-lijk!
Dinsdag voor het eerst met een mondkapje in het OV.
Dat was aan de ene kant wel even wennen, maar aan de andere kant toch ook weer niet omdat ik al overal mondkapjes zie. Op foto’s in het nieuws, op tv en in het straatbeeld. Het was dinsdag best warm buiten en ik dacht zeker op de terugweg naar huis dat het wellicht een beetje benauwd zou worden, maar dat viel heel erg mee.
Eenmaal thuis heb ik lekker kippendij gebakken met sperzieboontjes en wederom een lekker toetje klaargemaakt, wel een stuk minder dan gister, want tja, het blijft geen feest. Ook met keto kun je te veel eten natuurlijk.
Woensdag was de laatste dag dat mijn graszoden konden drogen, want vanaf donderdag gaat het regenen. Na thuiskomst de status gecheckt en ja, het was enigszins gedroogd. Ik kon er wel het een en ander afkrabben en -kloppen, maar niet echt veel.
Ik had ondertussen super trek in spareribs die ik eigenlijk voor vrijdag op de planning had staan. Ik plan bijna nooit, maar spareribs is voor mij weekendvoedsel en het is woensdag.
Na wat wikken en wegen heb ik ze toch maar in de oven gegooid, maar ik moest van mezelf ook groeten eten, dus terwijl de spareribs aan het garen waren heb ik een bord gewokte groenten gegeten. En ik moet zeggen die ribbetjes smaakten daarna extra lekker.
En ja, toen moest ik toch weer terug naar die stomme graszoden.
Omdat de GFT bak de volgende dag geleegd werd heb ik de meeste graszoden in groene bakken van mij en mijn buren weten te proppen. Die spierballen lieten het toch weer afweten, want zo’n bak wordt natuurlijk loeizwaar en die moet nog aan de straat gezet worden.
Na mijn groenenbakken-workout, besloot ik toch nog even de keuken in te duiken om mezelf te trakteren op nóg iets lekkers, namelijk lavacake!
Ik moet zeggen, ik heb hem al vaker gemaakt, maar deze keer was hij nóg lekkerder. Misschien kwam het door al dat gestoei met dat gras, maar mjomjomjom… zooo lekker. Helaas te lekker… heb ze allebei opgegeten. Het is namelijk een recept voor twee cakejes en ze zijn allebei in mijn tummy verdwenen. Oeps!
Donderdag was er een feestje op mijn werk. Eén van de kandidaat-notarissen werd beëdigd om de notaris waar te mogen nemen en dat moet natuurlijk gevierd worden, want dat is een fantastische mijlpaal.
Er was een vegetarisch buffet en dat was me toch lekker! En gewoon helemaal keto. Dus ik hoefde me ook niet in te houden. Ik ben zelfs voor een tweede keer gegaan. Heb alleen het toetje overgeslagen. Dat was baklava. Maar goed, toen zat ik ook al vol van al dat andere lekkers.
OMG! Vrijdag!
Wat was dat een chaotische dag zeg. Niet te geloven. Ik denk dat ik wel 25 duizend stappen heb gezet, inclusief hier en daar een sprintje (op hakken). Ik ben blij dat we met zijn tweeën waren. En ik was blij dat ik om half 6 de deur achter mij dicht kon trekken om het weekend in te lopen.
Maar niet zonder een kadootje van Moeder natuur. Want ik kreeg met toch een hoosbui op mijn kop. Getver. En ik loop het perron van de metro op en ik zie het gewoon voor mijn ogen opklaren. Daarna dus geen drup meer hè?! Zelfs zon! Dan loop je best een beetje voor lul als je de verzopen-kat-look hebt.
Bij thuiskomst heb ik mezelf verwend met brie en rode zalm op komkommer, waarbij dan de komkommer als een soort toastje diende. En… een hele lekkere uitgebreide koffie met tiramisu siroop, slagroom en twee soorten saus. Ja ja, en dat allemaal lowcarb, dus helemaal keto! Goed begin van het weekend!
Zaterdag was dan eindelijk de dag dat mijn straatje gelegd zou worden. Echter niet voordat ik eerst nog het laatste hardnekkige gras weg had gehaald en ik weet niet hoeveel stenen had verplaatst. Ik kon er maar zes tegelijk tillen dus heb héél veel heen en weer moeten lopen.
Om 9:15u stond mijn persoonlijke stratenmaker voor de deur met tien zakken zand. Nadat we dat hadden uitgestrooid hebben we er nog tien gehaald en vanaf dat moment ging het snel. Meneer begon en na iets meer dan een half uur lag het erin.
Whaaat! Heb ik er zoooo lang over gedaan om het allemaal voor te bereiden, is het binnen driekwartier gewoon helemaal gepiept.
Nou ja, goed, ik ben super blij dat ik weer een straatje heb. Lekker genieten van de zomer en kan ik eindelijk weer aan het water zitten zonder katten-wc-geuren en zonder dat ik bang hoef te zijn dat ik ergens instap. Nu kan ik gewoon weer op blote voeten lopen.
Zondag vond ik dat ik wel mocht relaxen. Dat heb ik dan ook gedaan. Eerst lekker uitgeslapen en daarna lekker met koffie op de bank. De katten kwamen één voor een op schoot of bij me liggen, dus ik was helemaal in mijn zone.
Wel heb ik nog een leuke actie opgezet. Althans, ik heb de vooraankondiging gedaan. Op Instagram heb ik inmiddels 1.000 volgers bereikt en daar ben ik best trots op. Ik zie altijd winacties voorbijkomen, maar ik weet nooit zo goed wat ik ermee moet.
Vaak moet je allerlei dingen doen om ervoor in aanmerking te komen en dan haak ik alweer af. Ik word regelmatig getagd in winacties, maar ik duim dan meer mee voor de ander, niet voor mezelf.
En ik heb natuurlijk maar een hobbykanaal, dus waarom zou ik dan zelf een winactie doen? Maar goed, na intern beraad met me, myself & I, ben ik toch overstag gegaan. Maar ik wil het dan wel anders doen dan anderen.
Ik ga daarom een winactie doen bij 1.111 volgers en je hoeft bij mij alleen maar te taggen en het te delen in je stories. Ik heb de webshop van Afvallen met Bregje benaderd voor een samenwerking en zij zeiden meteen ja. En dat op zondag!
Ik heb een verrassingspakket samengesteld met producten die ik zelf erg graag bestel bij Afvallen met Bregje. Ik heb direct in mijn stories een vooraankondiging gedaan van de actie en deze is ook gedeeld door Afvallen met Bregje in hun stories.
Aan het einde van de avond had ik er al bijna 50 volgers bij! Yayyy!
Dus over niet al te lange tijd heb ik die 1.111 volgers behaald en gaat iemand een fantastisch pakket met heerlijke producten winnen. Ik moet bekennen dat ik het toch wel leuk vind, dus misschien wordt dit dan wel een ding. Ook bij 2.222 volgers en bij 3.333 et cetera. Ervan uitgaande dat ik die aantallen volgers behaal natuurlijk haha. Maar goed, hoop doet leven.